1. formateke ku ez aniha ji ekşi-yê didizim e. bi mijarê wisa meriv dibesibîne ku ji bona kesê/a ku derdek pê heye, peyam dinivîse. helbet ew(?) naxwîne, bi tenêka mirov bîna xwe fireh dikî. weax! bona diyar dibim xwe kuştim.*
ez destpê dikim: (gelllek ecêb bû)
=====================
em li ber hev wek romanekî dawî lê nehatiye ne! çima nadî bidawîkirin? vayê nivîskar tu yî û xwendekar ez im, qelem ya te ye...

2. Dema min go' ez ne ji Tirkîye me ez ji Kurdistanê me ma hewce bû tu min asteng bike keça kerê.

3. hîva min, gava li dora te bim dibim hişê min ji yê meymûn an bebikan xirabtir dibe. çawa ku messî sergêj e ez jî wisa dibim. sûca min nîn e.
(ಡ‸ಡ)

4. bavê min li gundê we ye *

5. Ey qadin li ku yî? Eve tamî tamine 23 sal derbas bûn lê nehatî.