1. detayekî xweş e. ez bixwe dibêjim heger min li ewropa an kurdîstanekî azad bûma dengê zîlê yê xwe kiribûma bilind apo* jixwe heya demekî piçûk de ew gula sor bû, mirov dogotin ew bi kîjan zimanê ye filan. min rojek digot portekîzî, rojek îspañolî, katalanî filan sereê min diêşîya. êdî tiştek melodîk e. li bajarên bakûrê jî gerîyam lê zîlên kurdî nehatin gohê min. paşê jî çûm gûndê. (wihanî gundê ku ez tê de peyama yonca/135457 şandibûm hûn jî min lînç kirin, temam temam yonca tirkî ye). li gundê hevalekî hebû, îdola min... dema telefonê wî lê dixist dengek wiha derdiket:

"
dersîm agrî zilan hanî
katlettîler canî canî
birer bîrer hesabinî, sorana dek savaşîrîz

bîzz bu yola baş koymuşuz
leşş bîr yana..

haha, mêrxas!