25. pirsgirêkên cûrbcûr in. lê ne yên li jor in. eyb e ku mirov behsa van tiştan bêje pirsgirêk.

ji ber ku mirovek ku bi qasê dînê red bike aqil be, divê bizane ku pirsên bi vî rengê amator in.



1- meseleya rojiyan. di quranê de ji bo demên rojê, du wext hatine diyarkirin: hilhatina rijê û avabûna wê. hûn şerta herî girîng ya rojiyê jî karîn e. yanî ger hûn nekarin (sedema wê bêsînor e) hûn ne mecbûr in ku bigirin. bûna li qutbên dinyayê, bûna li deverek bêderfet, nexweşî û gelek tiştên din dikarin bibin sedem. loma ger hûn nikarin (ku ne pêkan e) negirin û xelas. erê xelas.

ha, mirov ger bixwaze dikare li gorî saetên weke mînak mekkeyê jî bigire. mirov dikare her wextê salê, ji bo xêrê û terbiyeya nefsa xwe rojî bigire. ji bo vê yekê astengî tune. ez jiyana li qutban nizanim. lê îhtîmalek mezin, wan bi awayekê ji xwe re saeta şiyarbûnê (hilhatina rojê) û şevê (çûna ava) diyar kirine. nexwe saetên rojiyê jî dikarin werin diyarkirin. ji bîr nekin, xwedê dibêje ez ne muhtacî rojiyên we me. yanî rojîgirtin sembolek e, îbadetek e. niyet û armanca wê girîng e yên din ne...



2- li gorî quranê kesên ku ji xwedê bawer dikin, dikarin herin bihûştê. yanî ne tenê misilman. tiştek wisa tune yanî.

ger xwedê ji bo her şexsî, pêxemberek bişanda jixwwe wateya vê dinyayê nedima. ger jiyan azmûnek be, ev azmûn %100 takekesî ye. daxwazên mirovan, derfetên wan, tiştên tên serê wan, gelê wan, çanda wan û her tiştên wan ji hev cûda ne. xwedê jixwe nabêje li dinyayê wê edalet hebe. edaleta xwedê wê ne li vir be. lê wê li gorî şert û mercên hûn tê de ne, wê hesab were pirsîn.

ger mirovek bi saya daîşê îslamê nas bike û jê bawer bike belkî wê here cehnimê û ger înkar bike wê here cinnetê. em bi hêsanî her tiştî kategorîze dikin lê ji bo biryar û baweriyên mirovan gelek parametre hene. ger di şert û mercên van parametreyan de mirovek ji dil be û qenc be, bêguman tenê xwedê zane ka wê kî here bihûştê û kî here cehnimê.