1. kar û xebatek baş e. (ji bo yên tirkî dibêjim; bi saya xwendina romanan tirkiya min ji ya piraniya tirkan baştir bû û azmûnan de jî gelek bi kêrî min hat.)

lê weke din gelo roman çi li mirov zêde dikin, nizanim.

ji ber ku dema niha li romanên ku berî salan min xwendibûn, difikirim; dibînim ku ji wan berheman gelek kêm tişt mane di aqlê min de. piranî tenê xweşbûn an jî nexweşbûna wan û stûrahiya wan tê bîra min. dema hinek din bidim bîra xwe, çend xalên ku hê dema xwendina min de bala min kişandibûn, tên bîra min.

weke din piraniya kitekit û bûyerên li romanan nayên bîra min û îtîraf dikim dawiya gelek ji wan jî nayê bîra min. ne ji bo pesnê dibêjim, min berî salan ji sedan zêdetir pirtûkên wisa xwendibûn lê niha nizanim gelo wan xwendinan çi li min zêde kirin.



lê ez wisa bawer dikim ku du bandora pirtûkan, taybetî jî ya romanan heye;

1- dema mirov hê pirtûkê dixwîne, dikeve bin bandora zimanê nivîskar û bûyerên di pirtûkê de û ev bandor jî hişmendî, fikr û binehişa mirov diyar dike, teşee dide wê. ev yek bandorek mayînde ye. bandora watedartir û girîngtir ya xwendinê jî, bi ya min aha ev e.

2- ger di pirtûkan de bûyer û karakterên gelek komîk, trajîk û hw. hebin yanî hinekî fişalkirî bin an jî gelek cûda û setr bin, wê demê ev hêmanên romanan di hiş û mejiyê mirov de dimînin û kengî tiştekê derbarê mijarê de derkeve pêşberî mirov, ew bûyer/karakter tên bîra mirov. ev bandora romanan belkî jî ji bo xwendekaran dibin tecrûbe.



hinekan ne behsa xwendina romanan lê behsa xwendinê wisa gotine ; "xwendin mirov kûrtir dike"

bi ya min raveyek rast e. erê ji çi alî ve nizanim lê aktîvîte hilmendiya mirov rengîn û kûrtir dike.