139. silavên germ ji bo xendeka rengîn *

hêj wê roja ku min dawî li jiyana xwe ya tirşikê anî, min hemÛ ew zanyariyên derheqê şexsê xwe de yên li beşa profîla nivîskar jê biribûn ji xwe û ya dî jî min soza pirtûkekî dabû camêrekî û jê re şandibû ji bo bizanibim ka ew diyarî gihiştiye ber desta an na ''ji nişka ve'' hatim û ketim tirşikê piştî ku min zanî pirtûk bi silametî gihiştiy ber desta cardî derketim.. di nav peyamên min de têra dinyayekî zanyariyên şexsÎ hene ji xwe yên mereq dikin dikarin berê mereqa xwe bidin wir.. berÎ tirşikê min hemÛ hesabên xwe yên din yên sanal û li ser sosyal medyayê rawestandibûn ji xwe, çend carekî min xwest bela tirşikê jî ji xwe vekim lê min dikir û nedikir destê min jê nedibû, taliyê min çend hêncet ji xwe re çêkirin û dawî li nivîskariya xwe tirşikê jî anî.. bawerim ev (bnr:onitnadna.ii-959d,rojamaniatanosonaip/56877) peyama min a dawîn xelet hatiye fêhmkirin, naxwazim şerh û şiroeveyeke nû jê re bifesilînim û vê peyamê jî ji tamê derxînim, tenê dikarim û dixwazim vê bêjim di wê peyamê de hîç îma û îronî û mesajeke sergirtî nîne.. neyse ez çûm, emanet qencî, haj xwe û tirşikê hebin!