904. @doesntmatter,
erê keko pir cara weha hatiye serê min jî. Ez jî di nava tirka de bûm û wan jî pir caran behsa polîtîkayê dikirin. Mixabin ez li xurbetê bûm û di nav wan de bûm. Loma min nikaribû bi rehetî fikrê xwe eşkere bikim. Ji ber zanibûn ez ji amedê me, dixwastin hişmendiya min fêm bikin. Hama dawiya her gotinê ji min dipirsîn, digotin fikra te çiye derheqê vê mijarê de. Min zanibû ku ew netewperest in. Loma jî min xwe weke apolîtîk dida nasîn. Mijarê ku ew behs dikin an navê ku dibêjin wekî ku ez fêm nakim an wan nas nakim tevdigeriyam.

Bi zimanekî nerm û bibandor henek û qerfê xwe bi nirxê wan û netewperestiya wan dikir. Ji dêlava ku ez fikrê xwe bêjim an bi wan re têkevim gengeşeya, timî pirsên zor û kînaye ji wan re dipirsî. Heke tu jî di nav wan de bî an li cem wan dixebitî, bi wan re nekeve gengeşeya. Ji ber ku ew ji fikrê xwe pê ve naxwazin tu tiştî guhdar bikin û ji medyayê pê ve ji çi kesî jî bawer nakin. Tu heya sibê jî bêjî lawikê 10 salî li ber çavê min polêsa kuşte jî dê bawer nekin. Ji loma heke bi ya min bikî, qet guh nede wan û dema behsa polîtîkayê kirin, karibî ji cem wan rabe an bi bihîstoka xwe mijûl bibe.

Ez zanim hesteke pir xerab e. Li ba mirov dijûna li nirxên mirov dikin û mirov nikare deng û basê xwe bike. Lê ka em çi bikin, ev jî yek ji encamê bindestiyê ye. Li cihê awha hevalê herî dilsoz tirşik e. Xwe ji tirşikê kêm nehêle. Bimîne di xweşiyê de!