133. bi peyama xwe ya dawîn êşekî xiste li nav dilê min, jixwe van rojan gelek hestdar bûme ji bayê hêrs dibim li ber xwe dikevim, ji welêt dûr im di nava tirkan de gêj bûme dikim ku hêş bixwim, bêriya amedê dikim, hevalên min mîna zarokan trîban diavêjin û hemû ne bes, ev kafir jî lêxist û çû hey çû...

nizanim çima ye lê her çûyîn min xembar û êşan dike ez ê nebêjim neçe, bila bi ya dilê xwe bike, tu tişt bi darê zorê nabe û naçe serî, ger neçûya kêfa dilê me dê li cih bûye

çend nivîskarên tirşikê hene ku bêyî wan tehma tirşikê qet nîn e di serî de endaze dûre nazim, simurg, brusk û mazlum û ceso hwd...

niha nazim di destê me de ma ditirsim ku ew jî şeveke şafiî de çavên xwe sor bike û here...

tê du sal heye ku tirşik.net bûye parçayeke ji laşê min, her nivîskarên kevn û kedkar jî lebatekî ji laşî ne

nekin kuro nekin, nekin keçnê nekin, vegerin tirşik.net barekî nîn e, hama bo kêliyekê jî be werin li vir